اولین

خوب سلام !!

نوشتن اولین یادداشت یه وبلاگ مشترک هم از اون کاراییه که من تا به حال تو عمرم نکردم!

به هر حال تو این حرفدونی قراره دو تا آدم خل‌وضع بنویسن.... انتظار زیادی اگه داشته باشین خودتون اذیت میشین !!!

من نمیدونم پت چیا میخواد اینجا بنویسه ولی من دوست دارم یه سری موضوع مطرح کنم که راجع بهش تبادل نظر کنیم....راستش آخرین فیلمی که دیدم یه فیلمیه از وودی‌آلن به اسم حنا و خواهرانش .... خیلی لذت بردم . یه جور کمدی معنایی خیلی بانمک بود ... چند تا موضوع جالب هم توش مطرح شده بود که فکر کنم تا چند تا پست خوراک بحث باشه.....خوب تو این فیلم ، وودی‌آلن نقش یه آدم هیپوکندریاک رو بازی میکرد، یعنی از این آدمایی که همش فکر میکنن که یه مرگیشون هست و هی از این دکتر به اون دکتر میرن. بعد تو تصوراتش فکر میکنه که تومور مغزی داره و میخواد خودکشی کنه که تفنگش خطا میره و بعد که دکترش بهش میگه که هیچ چیزیش نیست تازه میفهمه که چقدر زندگی میتونه لذت‌بخش باشه.

برای من تفریحات کوچیک زندگی خیلی ارزشمند هستن،دوست دارم بدونم دلخوشیهای کوچیک ولی ارزشمند زندگی شما چیا هستن ؟

برای من گاهی ولو شدن روی هپی‌چیر صورتی‌ام و خوردن یه فنجون قهوه و کشیدن زورکی دو نخ سیگار (این سیگار کشیدن من هم ماجراییه، با اینکه بعدش همش سردرد می‌گیرم ولی به خاطر تیریپ روشنفکریش به ضرب‌وزور می‌کشم ! هیچکی هم پیشم نیست که بخوام جلوش تیریپ روشنفکری بیام .... احتمالن شاید جلوی خودم!) و دیدن یه فیلم دوبله نشده با زیرنویس انگلیسی (این یکی دیگه تیریپ روشنفکری نیست!) آخر لذتهای دنیاست.

شما چطور ؟